Szpital Wojewódzki w Łomży

• 1467r. - pierwsze wzmianki o istniejącym w Łomży szpitalu
• początek XVII w. - funkcjonowanie dwóch kościołów i szpitali św. Ducha, najprawdopodobniej czynny był tylko ten przy kościele parafialnym św. Michała Archanioła, przylegający do cmentarza kościelnego
• 1603 r. przełożonym szpitala był ks. Marcin z Różana
• połowa XVII wieku - szpital został przeniesiony na ul. Farną do murowanego, obszernego budynku i został wyświęcony w 1663 r.
• 1693–1695 w mieście istniały trzy domki szpitalne, z których przychodziła prowizja dla ubogich oraz siedem izb, generujących komorne na ich rzecz i proboszcza szpitalnego.
• koniec 1791 r.- funkcjonował w Łomży jeden szpital, posiadający dwie włóki ziemi
• 1806 r. - pożar szpitala
• 1811 r. - sprzedaż na licytacji ruin szpitala za zgodą biskupa płockiego
• opiekę nad Szpitalem św. Ducha sprawowały osoby duchowne, a od drugiej połowy XVIII w. Ojcowie Pijarzy
• 1806 r.- otwarcie w Łomży głównego lazaretu wojskowego zatrudniającego lekarzy, przede wszystkim chirurgów, w klasztorze OO. Kapucynów i XX. Pijarów
• 24 czerwca 1807 r.- wycofujący się z Łomży Rosjanie podpalili szereg budynków, w tym spichlerze i szpital dla umysłowo chorych
• 1831r.- w okresie Powstania Listopadowego założony ponownie zostaje lazaret wojskowy w Łomży, na potrzeby wojsk rosyjskich
• 1837r. - powstaje szpital dla chorych na cholerę, który urządzono w wynajętym domu poza miastem
• ok. 1863r.- własną zyskał także Szpital Wojskowy przy ul. Polowej
• ok. 1840r. - zawiązanie pod przewodnictwem Stanisława Kisielnickiego komitetu budowy Szpitala Św. Ducha, którego budynek istnieje do dzisiaj
• 1880r. - projekt budowy nabrał realnych kształtów, a koszt inwestycji określono na ponad 36,8 tys. rb., co sprawiło, że prace trwały ponad dwa lata od chwili położenia fundamentów
• 1857r. - wybudowanie drugiego w mieście szpitala – żydowskiego, przy ul. Jatkowej, w drewnianym domu, utrzymywany z funduszu gminy żydowskiej
• 1859–1869 - szpital św. Ducha dysponował dwudziestoma miejscami.
• 1843 r. – Szpital przyjął 148 pacjentów,
• 1854 r. – Szpital przyjął 552 pacjentów,
• 1858 r. –Szpital przyjął 240 pacjentów,
• 1864 r. – Szpital przyjął 193 pacjentów,
• 1869 r. - Szpital przyjął 384 pacjentów, posiadał niższy niż przeciętnie w Królestwie Polskim wskaźnik śmiertelności i koszt utrzymania
• 1880 r.- Szpital przyjął 560 pacjentów,
• 1881 r. - Szpital przyjął 663 pacjentów, korzystając z czterdziestu łóżek stałych i piętnastu zapasowych
• 3 listopada 1886 - Uroczyste poświęcenie i otwarcie placówki, położonej przy ul. Wiejskiej. Szpital posiadał 40 łóżek stałych i dwadzieścia zapasowych
• W 1897 r.- przenosiny do nowego budynku szpitala żydowskiego przy ul. Senatorskiej liczącego 25 łóżek.
• 1913r. - w szpitalu Św. Ducha stopniowo zwiększano ilość łóżek szpitalnych, 35 z nich przeznaczono dla pacjentów oddziału chorób wewnętrznych, 20 na oddział chirurgiczny i pięć na zakaźny. Na jedno łóżko przypadało średnio po kilkunastu chorych, nie biorąc pod uwagę przyjęć kobiet rodzących.
• 1913 r. - ordynatorem szpitala został Niemiec dr Meister, który opuścił Łomżę w 1944 r.
• 1917 r.- stanowisko naczelnego lekarza szpitala objął przybyły z Warszawy dr Marcinkowski. Pozostał on w Łomży do zakończenia w 1937 r. swej aktywności zawodowej. Nigdy nie odmówił bezpłatnej porady biedakowi
• W okresie międzywojennym Szpital św. Ducha stanowił własność sejmiku powiatowego w Łomży. W roku 1924 przeszedł na własność państwa wraz z budynkami i całym urządzeniem
• 22 marca 1928 - ustawa wydana przez Prezydenta RP określająca status prawny publicznych i prywatnych zakładów opieki zdrowotnej w II Rzeczpospolitej. Pierwsze w przeciwieństwie do drugich prowadzone były bez zamiaru osiągania zysku. Nadzór nad zakładami leczniczymi został powierzony ministrowi zdrowia
• po 1930 roku - w Łomży funkcjonowały 3 szpitale: św. Ducha, św. Wojciecha i Szpital Żydowski
• 21–22 marca 1930 r. - Szpital Św. Ducha otrzymał nazwę: Publiczny Szpital Łomżyński Powiatowego Związku Komunalnego pod wezwaniem św. Ducha. Posiadał trzy oddziały: chirurgiczno – ginekologiczny, wewnętrzny i położniczy. Liczba łóżek wynosiła 80. Okręg szpitalny rozciągał się na obszar Łomży i powiatu łomżyńskiego
• Szpital św. Wojciecha przy ul. Rybaki nr 22 był przeznaczony dla chorych na choroby weneryczne i skórne, posiadał 45 łóżek. Leczenie odbywało się bezpłatnie, a koszty ponosił magistrat Łomży i wydziały powiatów: łomżyńskiego, kolneńskiego, ostrowskiego, ostrołęckiego i szczuczyńskiego
• Szpital żydowski posiadał 70 łóżek
• Wrzesień 1939r. - po agresji Niemieckiej na Polskę do szpitali cywilnych w Łomży (Św. Ducha i żydowskiego) ewakuowano żołnierzy rannych podczas nalotów, jak też w wyniku prowadzonych walk prowadzonych w rejonie. Łomża obok Ostrowi Mazowieckiej i Ostrołęki stała się miejscem docelowym dla rannych przewiezionych przez Niemców po rozbiciu 18 DP pod Andrzejewem
• Wrzesień 1944 r. - podczas trwania frontu na Narwi, lekarzy i chorych ewakuowano do miejscowości Jasienica
• Kwiecień/ maj 1945r. – obsada szpitala i chorzy wracają do Łomży. W budynkach dawnego szpitala Świętego Ducha funkcjonują oddziały: chirurgiczny i ginekologiczno – położniczy
• Okres od 23 sierpnia 1944 r. do 14 stycznia 1945 r. pociągnął za sobą dodatkowe zniszczenia, do których zaliczono: uszkodzenie budynku szpitalnego. Zniknęło praktycznie całe wyposażenie szpitala, które przetrwało okupację niemiecką
• 1945r.- Szpital św. Ducha stał się Szpitalem Powiatowym nr 1, natomiast oddziały zakaźno-wewnętrzny i dziecięcy umieszczono przy ul. Krzywe Koło w budynku Ojców Kapucynów, w którym przed wojną była szkoła średnia (Szpital Powiatowy w Łomży nr 2). Prowadził je dr Korta, który zorganizował poradnię przeciwgruźliczną dla dzieci. W 1945 r. oba szpitale liczyły 194 łóżka
• po wojnie przy ul. Senatorskiej 50 otwarto oddziały gruźliczy i zakaźny. Po 1960 r. przeniesiono go do nowego pawilonu przy ul. Skłodowskiej.
• Początek lat 50-tych XX w. usuwanie ze Szpitala św. Ducha katolickich symboli. Oprócz szarytek, z krajobrazu szpitala znikła, stojąca od lat przed gmachem, figura Matki Boskiej
• 1955 r.- Szpital św. Ducha nazwano imieniem należącej do Armii Ludowej „Doktor Anki” Haliny Wolf (Wolff)
• 1965 r. - oba powstałe szpitale (nr 1 i nr 2) przeniesiono do nowego budynku przy ul. Skłodowskiej-Curie
• 1975 r. - całe lecznictwo podporządkowano jednej dyrekcji i administracji, tworząc w Łomży Wojewódzki Szpital Zespolony. Po 1980 r. powstał Zespół Wojewódzkich Przychodni Specjalistycznych. Pogotowie ratunkowe od 1946 r. mieściło się przy ul. Dwornej (potem budynek przejęła stacja sanitarno – epidemiologiczna). W 1956 r. przeniesiono je na ul. Wiejską przy Szpitalu Św. Ducha, a w 1980 r. do przychodni przy ul. Szosa Zambrowska. 1 kwietnia 1993 r. nastąpiło oddzielenie Pogotowia Ratunkowego od WSzZ, a od 1.01.1999r. także podstawowej opieki zdrowotnej i utworzenie Zakładu Podstawowej Opieki Zdrowotnej.
• 1979 r. - rozpoczęto budowę dużego szpitala na osiedlu Łomża – Południe. Po wzniesieniu murów na kilka lat przerwano wszelkie prace
• Druga połowa lat osiemdziesiątych XX w. po wznowieniu prac budowlanych, oddawano sukcesywnie poszczególne obiekty: pralnię, ciepłownię, hydrofornię, warsztaty rzemieślnicze, patomorfologię, pomieszczenia przychodni specjalistycznych, zakład diagnostyki obrazowej, sterylizatornię i 8 sierpnia 1996 r. kuchnię centralną
• 27 września 1996 r. – uroczyste oddanie do użytku budynku szpitala przy Al. Piłsudskiego 11
• 1998 r. – pierwsza rejestracja szpitala, jako samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w Sądzie Rejonowym Wydziale Gospodarczym w Łomży oraz u wojewody
• 1998 r. – uruchomienie Oddziałów Neurologii, Urologii, Psychiatrii
• 1 stycznia 1999r. – rozpoczęcie działalności szpitala, jako samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej z finansowaniem z Kasy Chorych
• 1999 r.– uruchomienie oddziałów: Laryngologicznego, Okulistycznego, Rehabilitacyjnego
• 1999 r.– pierwsze kontrakty z kasami chorych: podlaską, mazowiecką, warmińsko-mazurską; funkcjonowanie na tzw. regulowanym rynku finansowym
• grudzień 1999 r. – uroczyste zakończenie inwestycji, uruchamiania oddziałów szpitalnych
• 1998–1999 – praca związana z wdrażaniem „10 kroków do udanego karmienia piersią”. Okres intensywnych szkoleń w obrębie Oddziału Noworodkowego, żmudna praca nad kolejnymi zmianami dotyczącymi sposobu opieki nad matką i dzieckiem. Przyznanie certyfikatu „Szpitala Przyjaznego Dziecku” w 2000 r.
• 21 czerwca 2000 r. – uroczystość nadania szpitalowi imienia Kardynała Stefana Wyszyńskiego
• 2000 r. – utworzenie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego i włączenie szpitala w Państwowy System Ratownictwa Medycznego.
• 2000 r.– rozpoczęcie diagnostyki inwazyjnej: badania koronarograficzne w Pionie Kardiologii
• 2002 r.– uzyskiwanie akredytacji na prowadzenie specjalizacji lekarskich
• 2004 r. – przeniesienie poradni specjalistycznych (neurologicznej, okulistycznej, skórno-wenerologicznej) z ul. Szosa Zambrowska 1/27 do budynku szpitala przy Al. Piłsudskiego 11
• 2005 r. – restrukturyzacja zobowiązań finansowych
• 2005 r. – modernizacja spalarni odpadów medycznych
• wrzesień 2008 r. – uruchomienie drugiego aparatu do kardioangiografii, zabiegi angioplastyki wieńcowej i zakładanie stentów, implantacja sztucznych rozruszników serca
• 2008 r. – utworzenie Pododdziału Udarowego w ramach Oddziału Neurologicznego
• 2009 r. – rozpoczęcie wykonywania procedur neurochirurgicznych
• 2010–2011 – modernizacja SOR, polegająca na dostawie i montażu aparatury medycznej i niemedycznej, wykonaniu robót budowlano-montażowych, w tym lądowiska dla śmigłowców
• 2010 r. – wydzielenie z Oddziału Rehabilitacji z Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej: Oddziału Rehabilitacji oraz Oddziału Rehabilitacji Neurologicznej
• 2010 r. – zakup aparatu do badań rezonansu magnetycznego (z dotacji MZ, Urzędu Marszałkowskiego), ucyfrowienie aparatury do badań rtg i zakup dwóch nowych aparatów
• 2011 r. – zakup nowego aparatu do tomografii komputerowej (z dotacji Urzędu Marszałkowskiego, Urzędu Miasta)
• 2011 r. – w ramach Pododdziału Udarowego wykonywanie unikalnej w skali kraju procedury leczenia trombolitycznego pacjentów ze wczesną fazą udarów mózgu niedokrwiennych (II miejsce w Polsce pod względem ilości wykonywanych zabiegów)
• 2012 - modernizacja Bloku Operacyjnego oraz Centralnej Sterylizacji
• 2011–2012 – przeniesienie Oddziału Obserwacyjno-Zakaźnego z Pododdziałem Obserwacyjno-Zakaźnym Dziecięcym do budynku głównego szpitala i zmniejszenie liczby łóżek z 35 do 22; w Pionie Nefrologii zwiększenie o 5 liczby stanowisk dializacyjnych
• 2012 r. – zakończenie działalności wojewódzkich przychodni specjalistycznych i uruchomienie poradni specjalistycznych, jako Zespołu Poradni Specjalistycznych
• 2013 r.– funkcjonowanie Pododdziału Udarowego, jako samodzielnej komórki
• 2013 r.– rozpoczęcie kolejnego programu restrukturyzacji
• 2014 r.– przeniesienie Oddziału Chorób Płuc i Gruźlicy oraz Poradni Chorób Płuc i Gruźlicy do budynku szpitala przy Al. Piłsudskiego 11 z ul. Skłodowskiej 1

Szpital Wojewódzki im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Łomży od dnia 1 stycznia 1999 r. funkcjonuje, jako samodzielny, publiczny zakład opieki zdrowotnej, a organem sprawującym nadzór jest Samorząd Województwa Podlaskiego. Współczesny wizerunek szpitala poprzedził niełatwy dla niego okres, tj. przenoszenie oddziałów do nowego obiektu, uruchamianie nowych, specjalistycznych oddziałów oraz przejście w samodzielność i przystosowywanie się do mechanizmów rynku usług medycznych.
Zarządzeniem Nr 59/98 Wojewody Łomżyńskiego z dn. 28 lipca 1998 r. dokonano podziału Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Łomży i utworzenia dwóch odrębnych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej: Szpitala Wojewódzkiego w Łomży i Zakładu Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Łomży. Podstawę prawną stanowiły art. 1a ust.1 pkt. 6 i 7 ustawy z dn. 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej oraz art. 36 i 38 w związku z art. 35b ustawy o zakładach opieki zdrowotnej z dn. 30 września 1991 r. Wyodrębnione samodzielne zakłady miały rozpocząć działalność statutową z dniem 1 stycznia 1999 r. Określono, że siedzibą szpitala będzie miasto Łomża, a obszarem działania województwo łomżyńskie. W zakresie oddziałów: interny, chirurgii, dziecięcego i położniczo-ginekologicznego z noworodkami obwód zapobiegawczo-leczniczy obejmował: miasto Łomża, Nowogród, Jedwabne oraz gminy: Śniadowo, Miastkowo, Piątnica, Wizna, Nowogród, Jedwabne, Przytuły i części gmin: Zbójna, Łomża, Stawiski, Mały Płock. Do podstawowych zadań szpitala wpisano zapewnienie ludności opieki szpitalnej, diagnostycznej, rehabilitacyjnej, lecznictwa specjalistycznego, promocji zdrowia, opieki nad zdrowym dzieckiem, zapobieganie chorobom i urazom, zaopatrywanie w sprzęt ortopedyczny i środki pomocnicze oraz orzecznictwo lekarskie. Pracownicy Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Łomży stali się pracownikami utworzonych zakładów. Szpital Wojewódzki i Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej przejęły zadania i obowiązki oraz mienie Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego.
Decyzją z dnia 27 sierpnia 1998 r. dokonano wpisu do rejestru zakładów opieki zdrowotnej województwa łomżyńskiego pod numerem 0024/0001 samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej o nazwie: Szpital Wojewódzki w Łomży, 18–404 Łomża, Al. Piłsudskiego 11. Jako podstawowe kierunki działalności wpisano: opiekę podstawową, specjalistyczną, psychiatryczną, specjalistyczną opiekę zdrowotną, specjalistyczną opiekę stomatologiczną, psychiatryczną opiekę zdrowotną, działalność laboratoryjną i diagnostyczną, rehabilitację leczniczą, obrót krwią, opiekę dzienną i inną pośrednią. Dokonano rejestru następujących komórek organizacyjnych medycznych, które już funkcjonowały lub zostały uruchomione w 1999 r.:

- Oddział Kardiologiczny z Pododdziałem Intensywnej Opieki Kardiologicznej – 31 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Kardiologiczną
- Oddział Wewnętrzny – 41 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Chorób Wewnętrznych
- Oddział Chirurgiczny – 50 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Chirurgiczną
- Oddział Ortopedyczno-Urazowy – 40 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Urazowo- Ortopedyczną
- Oddział Urologiczny – 30 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Urologiczną
- Oddział Dziecięcy – 40 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Matki i Dziecka
- Oddział Ginekologiczno-Położniczy – 92 łóżka z Poradnią Konsultacyjną dla Kobiet i Szkołą Rodzenia
- Oddział Noworodkowy z Pododdziałem Intensywnej Opieki Noworodka – 71 łóżek
- Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii z Pododdziałem Intensywnej Terapii Dziecięcej – 9 łóżek
- Oddział Obserwacyjno-Zakaźny z Pododdziałem Obserwacyjno-Zakaźnym Dziecięcym –55 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Chorób Zakaźnych
- Oddział Chorób Płuc i Gruźlicy – 43 łóżka z Wojewódzką Przychodnią Chorób Płuc i Gruźlicy
- Oddział Rehabilitacji z Pododdziałem Reumatologii – 55 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Rehabilitacji Leczniczej i Wojewódzką Przychodnią Reumatologiczną
- Oddział Neurologiczny – 33 łóżka z Wojewódzką Przychodnią Neurologiczną
- Oddział Okulistyczny – 25 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Okulistyczną
- Oddział Laryngologiczny – 25 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Laryngologiczną
- Oddział Psychiatryczny z Oddziałem Psychiatrycznym Dziennego Pobytu – 59 łóżek z Wojewódzką Przychodnią Zdrowia Psychicznego
- Stacja Dializ – 6 stanowisk
- Blok Operacyjny z Pododdziałem Opieki Pooperacyjnej – 8 stanowisk

2 września 1998 r. postanowieniem Sądu Rejonowego Sądu Gospodarczego w Łomży dokonano wpisu Szpitala Wojewódzkiego w Łomży do rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej pod numerem PZOZ 7. Rozpoczęcie działalności przez szpital zgodnie z Zarządzeniem Wojewody Łomżyńskiego miało nastąpić 1 stycznia 1999 r. Poprzez rejestrację szpital uzyskał osobowość prawną. Podmiotem, który utworzył zakład i organem sprawującym nadzór był Wojewoda Łomżyński. W związku z reformą administracyjną oraz ochrony zdrowia, które weszły w życie 1 stycznia 1999 r. zlikwidowane zostało dotychczasowe województwo łomżyńskie, które weszło w skład nowego województwa podlaskiego. W marcu 1999 r. dokonano zmiany w księdze rejestrowej szpitala w zakresie organu sprawującego nadzór, gdzie wpisano „Samorząd Województwa” na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1998 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył. W grudniu 1999 r. jeszcze raz dokonano zmiany wpisu dotyczącego uprawnień organu, który utworzył szpital i wpisano, że jest nim samorząd województwa pod nazwą „Województwo Podlaskie”, na podstawie Uchwały nr V/11/99 Sejmiku Województwa Podlaskiego. Uprawnienia te pozostają nadal aktualne. Organem sprawującym nadzór nad szpitalem jest samorząd w postaci Zarządu Województwa, Sejmiku Województwa Podlaskiego i w ich imieniu Departament Zdrowia Urzędu Marszałkowskiego w Białymstoku.
Statut, na podstawie którego szpital zaczął funkcjonować, jako SPZOZ i został wpisany do księgi rejestrowej został zatwierdzony Zarządzeniem Wojewody Łomżyńskiego nr 76/98 z dn. 19 sierpnia 1998 r., a następnie Uchwałą Nr XIV/64/99 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dn. 20 września 1999 r. W 2001r. szpital uzyskał z urzędu wpis do Krajowego Rejestru Sadowego: rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji, publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

27 września 1996 r. nastąpiło uroczyste otwarcie nowego budynku szpitala przy Al. Piłsudskiego 11 w obecności śp. Ministra Zdrowia Jacka Żochowskiego.
Budowa szpitala trwająca z przerwami od roku 1979 - została zakończona. Do budynku były przenoszone sukcesywnie oddziały ze „starego szpitala” oraz uruchamiane do końca 1999 r. nowe, specjalistyczne oddziały, dotychczas nieistniejące w naszym regionie tj. laryngologiczny (od kwietnia), okulistyczny (od marca), psychiatryczny (od grudnia 1998 r.), neurologiczny (od października 1998 r.), rehabilitacyjny (od lutego 1999 r.), urologiczny (od kwietnia 1998 r.). Oddział Gruźlicy i Chorób Płuc oraz Obserwacyjno-Zakaźny pozostały przy ul. M. Curie-Skłodowskiej do czasu przeniesienia do budynku szpitala przy Al. Piłsudskiego 11, co nastąpiło w przypadku Oddziału Obserwacyjno-Zakaźnego w końcu 2011 r., a Oddziału Chorób Płuc w 2014 r.
Cała inwestycja została zakończona w grudniu 1999 r., wtedy też miały miejsce uroczystości z tym związane, z udziałem władz państwowych – śp. Marszałka Sejmu RP Macieja Płażyńskiego, Marszałka Województwa Podlaskiego Sławomira Zgrzywy.
21 czerwca 2000 r. odbyło się uroczyste nadanie szpitalowi imienia - Kardynała Stefana Wyszyńskiego.


Za hasło przewodnie (misję) Szpitala Wojewódzkiego w Łomży przyjęto:
„Jesteśmy tu po to, aby każdy pacjent mógł w zakresie swojego zdrowia:
· odzyskać lub poprawić jego stan
· otrzymać ulgę w cierpieniu
· poprawić swoją jakość życia”

Celem działania szpitala jest zapewnienie ludności opieki szpitalnej, diagnostycznej, rehabilitacyjnej, lecznictwa specjalistycznego, profilaktyki onkologicznej, zaopatrywanie w sprzęt ortopedyczny i pomocniczy, ratownictwo medyczne, orzecznictwo lekarskie oraz organizowanie i szkolenie przed i podyplomowe personelu medycznego. W zakresie działalności dydaktycznej prowadzi kształcenie specjalizacyjne dla lekarzy w zakresie: ratownictwa medycznego, położnictwa i ginekologii, anestezjologii, neonatologii, pediatrii, laryngologii, okulistyki, neurologii, chorób wewnętrznych, kardiologii, chirurgii, ortopedii i traumatologii, chorób zakaźnych, rehabilitacji medycznej, gastroenterologii, psychiatrii. Szpital jest bazą szkoleniową dla kształcenia specjalizacyjnego pielęgniarek. Stanowi też bazę do kształcenia w ramach studiów licencjackich i magisterskich na kierunku pielęgniarstwo oraz fizjoterapia dla trzech uczelni.
Świadczy swoje usługi przede wszystkim poprzez zawarte umowy z Podlaskim Oddziałem Wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia – na lecznictwo szpitalne, usługi specjalistyczne ambulatoryjne, świadczenia diagnostyczne współfinansowane, hemodializy, zaopatrzenie ortopedyczne, programy profilaktyczne (raka piersi, szyjki macicy), stomatologię, rehabilitację medyczną stacjonarną i ambulatoryjną, psychiatrię stacjonarną i ambulatoryjną. Posiada także umowy z innymi jednostkami medycznymi na usługi diagnostyczne oraz zakładami pracy na usługi medycyny pracy.
Szpital Wojewódzki w Łomży dąży do poprawy jakości usług medycznych, chce być przyjazny dla pacjenta. Szpital od 2000 r. posiada tytuł Szpitala Przyjaznego Dziecku przyznawany przez WHO i UNICEF.W dniu 5 listopada 2008 r. Wojewoda Podlaski Maciej Żywno przyznał szpitalowi tytuł Szpitala przyjaznego kombatantom. Od 2013r. ponownie uruchomiono Szkołę Rodzenia. W 2015r. szpital otrzymał certyfikat ISO 9001 w zakresie Szpitalnego Oddziału Ratunkowego oraz Zakładu Diagnostyki Obrazowej.
Szpital świadczy usługi na poziomie podstawowym i specjalistycznym dla ok. 115 tys. mieszkańców miasta i powiatu łomżyńskiego oraz usługi specjalistyczne dla ok. 315 tys. mieszkańców byłego województwa łomżyńskiego, ale pacjentami są także osoby z odległych rejonów, przyjeżdżający głównie na zabiegi operacyjne okulistyczne, neurochirurgiczne, ortopedyczne. Szpital dysponuje 670 łóżkami na następujących oddziałach: Anestezjologii i Intensywnej Terapii z Pododdziałem Intensywnej Terapii Dziecięcej (12), Chirurgicznym z Pododdziałem Chirurgii Onkologicznej i Naczyniowej (42), Dziecięcym (40), Psychiatrycznym Dziennego Pobytu (25), Psychiatrycznym (41), Gruźlicy i Chorób Płuc (37), Kardiologicznym z Pododdziałem Intensywnej Opieki Kardiologicznej (39), Laryngologicznym (25), Neurologicznym (20), Pododdziale Udarowym (16), Obserwacyjno-Zakaźnym z Pododdziałem Obserwacyjno-Zakaźnym Dziecięcym (22), Okulistycznym (25), Położniczo - Ginekologicznym z Pododdziałem Patologii Ciąży (55), Rehabilitacyjnym (25), Rehabilitacji Neurologicznej (21), Rehabilitacji Kardiologicznej (13) Ortopedyczno-Urazowym (40), Urologicznym (30), Chorób Wewnętrznych, Gastroenterologii, Endokrynologii i Diabetologii (41), Noworodków i Wcześniaków z Pododdziałem Patologii Noworodka i Intensywnej Opieki (35), Nefrologicznym (13), Stacją Dializ (20 stanowisk dializacyjnych), Pododdziale Onkologii (15 i 4 dzienne) i Ratunkowym (14).
Szpital posiada trzy duże zakłady diagnostyczne: diagnostyki obrazowej, laboratoryjnej i mikrobiologicznej, które świadczą usługi nie tylko na rzecz oddziałów szpitalnych i jednostek ambulatoryjnych szpitala, ale również dla innych placówek w zakresie: biochemii klinicznej, hematologii i koagulologii, analityki ogólnej, immunochemii, bakteriologii, mykologii, immunoserologii, diagnostyki prątka gruźlicy, serologii kiły, radiologii ogólnej, ultrasonografii, mammografii, tomografii komputerowej, densytometrii, angiografii w tym koronarografii, rezonansu magnetycznego.
W skład Zespołu Poradni Specjalistycznych wchodzą poradnie specjalistyczne w następujących specjalnościach: kardiologii, endokrynologii, gastroenterologii, nefrologii, reumatologii, chorób płuc i gruźlicy, neurologii, neurologii dziecięcej, urologii, chirurgii ogólnej, chirurgii onkologicznej, chirurgii stomatologicznej, ortopedii i traumatologii, chorób zakaźnych, ginekologii i położnictwa, neonatologii, okulistyki, laryngologii, audiologii, foniatrii, logopedii, psychiatrii, dermatologii i wenerologii, onkologii z chemioterapią, rehabilitacji, medycyny pracy. Szpital Wojewódzki w Łomży, posiadając jednostki diagnostyczne oraz oddziały szpitalne, wraz z poradniami specjalistycznymi, które razem tworzą specjalistyczne piony medyczne, jest w stanie zapewnić kompleksową, specjalistyczną opiekę. Pacjent zdiagnozowany w poradni specjalistycznej, jeśli zachodzi taka potrzeba, trafia na specjalistyczny oddział szpitalny celem pogłębionej diagnostyki i leczenia, a także rehabilitacji. Po zakończonym leczeniu pacjent, jeśli tego wymaga, jest również pod opieką poradni specjalistycznej.