Szpital Wojewódzki w Łomży logo Szpital Wojewódzki w Łomży

Leczenie stwardnienia rozsianego (SM)

(ICD-10 G35- stwardnienie rozsiane )

Program realizowany jest w Oddziale Neurologicznym.

1. Kryteria kwalifikacji:

1.1. leczenie interferonem beta:

1) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego- oparte na kryteriach diagnostycznych McDonalda (2010), łącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po podaniu kontrastu:

2) w przypadku rozpoznania postaci rzutowej stwardnienia rozsianego, wystąpienie minimum1 rzutu klinicznego albo co najmniej 1 nowe ognisko GD+ w okresie 12 miesięcy przed kwalifikacją;

3) uzyskanie co najmniej 10 punktów według punktowego systemu kwalifikacji określonego w ust.3;

4) pisemna deklaracja współpracy przy realizacji programu ze strony pielęgniarki.

Kryteria musza być spełnione łącznie.

1.2. Leczenie octanem glatirameru:

1) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego- oparte na kryteriach diagnostycznych McDonalda (2010), łącznie z badaniami rezonansem magnetycznym, przed i po podaniu kontrastu:

2) w przypadku rozpoznania postaci rzutowej stwardnienia rozsianego, wystąpienie minimum1 rzutu klinicznego albo co najmniej 1 nowe ognisko GD+ w okresie 12 miesięcy przed kwalifikacją;

3) uzyskanie co najmniej 10 punktów według punktowego systemu kwalifikacji określonego w ust.3;

4) pisemna deklaracja współpracy przy realizacji programu ze strony pielęgniarki.

Kryteria musza być spełnione łącznie.

1.3. Dopuszcza się zmiany leków pierwszej linii w przypadku wystąpienia objawów niepożądanych lub częściowej nieskuteczności terapii definiowanej jako wystąpienie jednego z kryteriów wymienionych w punkcie 5.1

1.4. Do programu włączane są, bez konieczności ponownej kwalifikacji, pacjentki wyłączone z programów w związku z ciążą, które w momencie wyłączenia spełniały pozostałe kryteria przedłużenia leczenia.

2. Kryteria uniemożliwiające włączenie do programu:

2.1. przeciwwskazaniem do stosowania interferonów beta jest wystąpienie przynajmniej jednego z poniższych przeciwwskazań:

1) nadwrażliwość na interferon beta:

2) pierwotnie lub wtórnie postępująca postać choroby;

3) zdekompensowana niewydolność wątroby ( enzymy wątrobowe 2 razy lub więcej powyżej normy);

4) zaburzenia czynności tarczycy ( bez eutyreozy);

5) depresja nie poddająca się leczeniu;

6) próby samobójcze;

7) padaczka z wyłączeniem napadów, które u dzieci i młodzieży wystąpiły w czasie rzutu SM;

8) leukopenia poniżej 3000/µl;

9) istotna klinicznie niedokrwistość;

10) ciąża;

11) inne przeciwwskazania wymienione w Charakterystyce Produktu leczniczego.

2.2 przeciwwskazaniem do stosowania octanu glatirameru jest wystąpienie przynajmniej jednego z poniższych przeciwwskazań:

1) nadwrażliwość na octan glatirameru lub mannitol;

2) pierwotnie lub wtórnie postępująca postać choroby;

3) ciąża;

4) inne przeciwwskazania wymienione w Charakterystyce Produktu leczniczego.

3. Punktowy system kwalifikacji do leczenia stwardnienia rozsianego (SM) interferonem beta i octanem glatirameru;

1) czas trwania choroby:

  • 0-3 lata - 6pkt.
  • 3-6 lat - 4pkt.
  • powyżej 6 lat- 2pkt.

2) liczba rzutów choroby w ostatnim roku:

  • 3 i więcej- 5pkt.
  • od 1 do 2- 4pkt.
  • brak rzutów w trakcie leczenia immunomodulacyjnego 9 w ostatnim roku)- 3pkt.
  • brak rzutów- 1pkt.;

3) stan neurologiczny w okresie międzyrzutowym ( przy rozpoczynaniu leczenia):

  • EDSS od 0-do 2-6pkt.
  • EDSS od 2,5 do 4 – 5pkt.
  • EDSS od 4,5 do 5 - 2 pkt.


4. Kryteria wyłączenia:

4.1. Leczeniem interferonem beta:

1) nadwrażliwość na interferon beta – ostre reakcje nadwrażliwości ( wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli, pokrzywka);

2) przejście w postać wtórnie postępującą – pogorszenie w skali EDSS o 1pkt w ciągu 12 miesięcy nie związane z aktywnością rzutową;

3) stan kliniczny chorego oceniany w trakcie badania kontrolnego w skali EDSS powyżej 4,5 ( w trakcie remisji);

4) ciąża;

5) zdekompensowana niewydolność wątroby ( enzymy watrobowe5 razy lub więcej powyżej normy potwierdzone badaniem kontrolnym i utrzymujące się pomimo modyfikacji leczenia);

6) zaburzenia czynności tarczycy ( bez eutyreozy) ;

7) istotne klinicznie zmiany skórne;

8) zmiana parametrów krwi w nastepujacym zakresie:\

  • stężenie hemoglobiny poniżej 9g/dl
  • leukopenia poniżej 3000/µl
  • limfopenia poniżej 1000/ µl
  • trombocytopenia poniżej 75000// µl
    - potwierdzone badaniem kontrolnym i utrzymujące się pomimo modyfikacji leczenia;

9) depresja nie poddająca się leczeniu;

10) padaczka, z wyłączeniem napadów występujących u dzieci i młodzieży jako objaw rzutu SM ;

11) pojawienie się innych przeciwwskazań wymienionych w Charakterystyce Produktu Lecz\niczego.

4.2.Leczenie octanem glatirameru:

1) nadwrażliwość na octan glatirameru lub mannitol;

2) przejście w postać wtórnie postępującą- pogorszenie w skali EDSS o 1pkt w ciągu 12 miesięcy nie związane z aktywnością rzutową;

3) stan kliniczny chorego oceniany w trakcie badania kontrolnego w skali EDSS powyżej 4,5 ( w trakcie remisji);

4) istotne klinicznie zmiany skórne;

5) ciąża;

6) pojawienie się innych przeciwwskazań wymienionych w Charakterystyce Produktu Lecz\niczego.

5. Określenie czasu leczenia w programie:

5.1. Po 12 miesiącach trwania leczenia dokonuje się oceny skuteczności leczenia. Za brak skuteczności wymagający zmiany leczenia przyjmuje się wystąpienie obu poniższych sytuacji:

1) liczba i ciężkość rzutów:

  • 2 lub więcej rzutów umiarkowanych ( wzrost EDSS o 1 do 2 pkt. w zakresie jednego lub dwóch układów funkcjonalnych lub o 1 pkt. w czterech lub większej liczbie układów funkcjonalnych ) lub
  • 1 ciężki rzut po pierwszych 6 miesiącach ( wzrost w EDSS większy niż w definicji rzutu umiarkowanego tj. powyżej 2 pkt.)
    oraz

2) zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego, gdy stwierdza się jedno z poniższych:

  • więcej niż jedna nowa zmiana Gd (+),
  • więcej niż dwie nowe zmiany w sekwencji T2.

5.2. Kryteria kontynuacji leczenia:

1) terapia interferonem beta lub octanem glatirameru może być przedłużona o każde kolejne 12 miesięcy u pacjentów nie spełniających kryteria wyłączenia zgodnie z pkt. 4 i kryteriów nieskuteczności zgodnie z pkt. 5.1;

2) leczenie może być stosowane tak długo jak osiągana jest skuteczność kliniczna oraz nie wystąpią kryteria wyłączenia;

3) po ukończeniu 18 r.ż. nie ma konieczności ponownej kwalifikacji pacjenta po przeniesieniu leczenia do ośrodka dla dorosłych.